Een vrolijk uit de hand gelopen kompetitie-zondag bij HMSH

Het was natuurlijk een bittere tegenvaller, dat de jeugdige nieuwe LENS-generatie na de in 1968 veroverde 3e klas twee sei-zoenen later, in 1970, alweer moest verlaten. Temeer daar het een jubileumjaar betrof. LENS zou 50 jaar bestaan. Dat gouden LENS speelde in het seizoen 1970-71 dus weer gewoon 4e klas.

LENS was in een bittere strijd gewikkeld met Rijswijk. De nek-aan-nek-race ging gelukkig om de titel. Vanwege vele afkeuringen had de kompetitie een grillig verloop. De ranglijst was moeilijk te doorgronden vanwege verschillen in aantallen gespeelde wedstrijden.

Na enkele doordeweekse inhaalavonden was het op zondag 2 mei 1971 dan ein-delijk zover, dat de laatste competitiewedstrijd kon worden gespeeld. Een spannende uitgangspositie, omdat Rijswijk en LENS de bovenste plaats met evenveel punten deelden. Rijswijk ontving thuis Full Speed uit Delft, terwijl LENS op bezoek mocht bij HMSH, dat in de mid-denmoot vertoefde en in de thuiswedstrijd moeizaam met 2-1 was verslagen.

Trainer John Huguenin, in LENS-kringen berucht vanwege zijn drinkgedrag (ranja-met-een-rietje), had in overleg met schaduw-coach Joop Willems en het bestuur een sobere voorbereiding be-dacht, namelijk gewoon, zoals altijd, om 12.00 uur in Kijkduin in het inmiddels niet meer bestaande houten paviljoen op de hoek van de Zandvoortselaan en Kijkduinsestraat. Ook overigens was er niets geregeld. Daaruit kon worden opgemaakt, dat bij de blauwwitten de verwachtingen niet al te hoog gespannen waren. Alleen enkele grote optimisten hoopten op een extra beslissingswedstrijd. Kortom, alles was erop gericht om er een gewone zondag van te maken.

Rechtsback Peter de Jongh dacht daar heel anders over. Al na 2 minuten ondernam hij een solo, wat hij anders
nooit deed, en aangekomen bij de rand
van het strafschopgebied gaf hij een
schuiver (wat hij anders ook nooit deed),
die achter de vergeefs duikende doelman tegen het net bleef liggen (0-1).

Toen Hans Zoet er in de 10e minuut met een fraaie kopbal 0-2 van maakte, leek LENS op rozen te zitten. Maar HMSH maakte in de 20e minuut onverwacht een tegen-treffer en vanaf dat moment liep de nerveusiteit behoorlijk op. LENS was niet meer bij machte het sterke kombinatiespel van de eerste 20 minuten voort te zetten.

In de pauze werd vernomen dat concurrent Rijswijk nog op 0-0 stond tegen Full Speed. Deze informatie hielp niet om het LENS-kamp op zijn gemak te stellen; eerder gaf het de spanning nog een extra oppepper.

In de tweede helft werd de voorsprong met de moed der wanhoop, knikkende knieën en veel ballen over de zijlijn verdedigd tot aan het laatste fluitsignaal.

Bestuurslid Carel van der Laan, die een kwartier voor tijd had vernomen dat Rijwijk nog steeds niet had kunnen scoren, begon als eerste in een kam-pioensfeestje te geloven. Hij sprong in zijn auto en vloog naar de bloemenman bij het Leyenburg-ziekenhuis. Met de bossen bloemen was hij net op tijd terug voor het laatste fluitsignaal, zodat hij met de rest van LENS uit de luidspreker van HMSH kon horen, dat Full Speed-Rijswijk 0-0 was gebleven en LENS echt, heus, kampioen was geworden. Een feest-vierend blauwwit gekrioel op het veld aan de Beresteinlaan was het gevolg.

In het clubgebouw van LENS verderop aan de Hengelolaan zou het die avond ook heel feestelijk en laat worden.

Van de korte onderbreking voor een snelle maaltijd bij de chinees aan de Bere-steinlaan kunnen weinigen zich meer iets herinneren. Secretaris Guido Halleen schijnt daar volgens sommigen getracht te hebben een kop tomatensoep via zijn broekspijp te nuttigen.

Het kampioensteam kende de volgende spelers:

Onno Vorkink,
Dick Brandenburg,
Aad Rooduyn,
Herman Smitskam,
Leo Riemen,
Wim Hansen,
Peter de Jongh,
Ton Hop,
Fred de Zwart,
Hans Zoet,
Jan Englebert en
Wim Keetman.
Trainer: John Huguenin.
Schaduw-coach:
Joop Willems.

RANGLIJST